Уран зохиол::
С.Панин. Хун ба Лена


Лена тун жаргалгүй байв. Найз нарынх нь хэлдгээр "алт шиг” нөхөртэй, хуриман дээр нь бэлэглэсэн байр орон сууцтай, ер нь 23 насандаа нөхөрт гарсан эмэгтэй хүний мөрөөдөж болох бүхий л зүйл байгаа атлаа тэр жаргалгүй байлаа.

Бүх учир хуримын эхний шөнө, тэд нэгэн хөнжил дор хамт хэвтсэн мөчөөс эхэлжээ. Сүйт залуу тэнд яагаад ч юм удаж удаж, дараа нь айхтар хүчтэй өвджээ. Бүх зүйл сайхан эхэлсэн мэт боловч, гэнэт нөхөр нь суларч, дараа нь нэг үл ойлгогдох юм бувтнаснаа буруу хараад чимээгүй болжээ.

Бүсгүй түүнийг энхрийлж, хайр сэтгэлийн тоглоомоо сэргээхийг оролдов. Эцсийн эцэст тэр түүнд туслаж чадах ч юм бил үү. Гэвч тэр уурсангүй мөрөө татаж аваад, толгой дээгүүрээ хөнжлөө нөмрөөд хэдэн хормын дараа хурхирч эхэлжээ.

Нөхөр нь ажилдаа явахаар хаалга саван гарч одоход Лена сэрэв. Гэрт таатай нь аргагүй нам гүм бий болов. Тэрээр босч, хөөстэй устай ваннд усанд ороод кофе ууж, зуны богинохон банзал, өөрт нь тун ч донжтой зохидог бие барьсан цагаан цамцаа өмсөөд холгүй байрлах сүмийн дэргэдэх цөөрмийн эргээр зугаалахаар явав.

Тийм ээ, тэр үнэхээр аз жаргалгүй байлаа. Цөөрмөнд дөхөж очоод бүсгүй бодлогошрон байж бараан ногоон ус руу харав. Нэг хэсэг түүний толгой эргэв. Тэнцвэрээ алдаж, найгасаар бараг унахын даваан дээр усанд дэргэдүүр нь өнгөрөх агуу том цагаан шувууны дүрс байхыг олж харснаар тэнцвэрээ олов.  Тэр бол ер бусын үзэсгэлэнтэй хун байлаа. Тэрээр байгалийн энэ гайхамшгийг харан баясав. Гэнэт түүнд тун тэнэг бодол орж ирэв. Тэр хэзээ ч хун хайр сэтгэлийн ажил хийж байгааг хараагүй билээ. Тэдэнд хүмүүс шиг асуудал тулгардаг болов уу? Хэрэв үгүй бол яагаад? Хунгийн хайр юутай төстэй байдаг бол?

Хун өөр рүү нь тас хар нүдээрээ хараад, өөрт нь юм хаяж өгөөгүйд сэтгэл нь гонсойсон бололтой тун ч бардмаар сүүлээрээ шарваад цааш хөвөн явав. Маргааш заавал түүнийг ирж хооллоно гэж бүсгүй өөртөө ам өглөө.

Дараагийн шөнө бүх юм давтагдав. Нөхөр нь буруу харж хэвтсэний дараа бүсгүй сэтгэл гонсролын ёроолгүй гүн рүү унаж байгаагаа мэдрэв. Галзуурах дөхөж байсан ч мэгшин уйлсаар тэр чигтээ унтжээ. Шөнө нь ор бага зэрэг чичрэх хөдөлгөөнөөр бүсгүй сэрлээ. Тэрээр эргэж хараад нөхөр нь байдгаараа хөлөрчихсөн, чичирчихсэн ямар нэг ес бус зүйл хийж байгааг харав. Царайд нь аз жаргал, сэтгэл ханамжтай байдал илэрчээ. Тэгснээ эхнэр нь өөрийг нь ажиглаж байгааг хараад гэнэт үзэн ядалтын байдалтай болов. Бараг цохих мэт хацар дээр нь алгадаад тэр хөнжлөөрөө толгойгоо бүтээж улмаар хурхирч эхэллээ.

Цочирдсон бүсгүй нэг хэсэгтээ амьсгаа нь давчдан байж ядав. Цэвэр агаар хэрэгтэй байсан тул тэрээр орноосоо босч хувцсаа өмсөв. Дотоожоо өмсөхөө мартсан чигээр тэрээр гудамжинд гүйж гарлаа.

Цөөрмөн дээр манан бууж хөвөнгөөр бүрхсэн мэт харагдаж байлаа. Уснаас шинэхэн загасны үнэр ханхалж байлаа. Мананд шувууны үүр, далавчин доороо толгойгоо шургуулан унтаж байгаа хунгийн дүрс арайхийн харагдана. Лена шувуудын үүрний эсрэг талд өвсөн дээр суугаад, өвдгөндөө толгойгоо наагаад цурхиран уйллаа. Гэнэт тэр ус дуугарахыг сонслоо. Манан дундаас яг л шидэт завь мэт маш том цагаан хун хөвөн гарч ирэв.

Далавчаараа сүртэй гэгч нь дэвээд тэр тун чиг бардам байдлаар уснаас гарч бүсгүйн хөлний тэнд очлоо. Гэнэтийн энэ явдалд бүсгүй ярвайж нүүрээ гараараа дарав. Тэгтэл ямар нэг зөөлхөн бүлээхэн зүйл хөлөөр нь гулсахыг мэдрэв. Тэрээр гараа нүүрнээсээ авлаа. Елена гараа сунгаж, хунгийн халуухан хүзүүнд хүрлээ. Хариу энхрийллийг мэдэрсэн хун өөрт нь улам бүр ойртов. Сэтгэл хөдлөлөө барьж дийлэхгүй бүсгүй түүний өөдөөс хөлөө тэнийлгэлээ. Хунгийн толгой, хүзүү бүсгүйн хүзүү, цээж, нүүрийг нь энхрийлнэ. Елена толгойгоо хойш гэдийлгээд хүзүүг нь гижигдэх өдийг мэдэрч инээв. Хунгийн хүчтэй ч гэсэн зөөлөн цээж бүсгүйн гэдэсний доохно талд дарахад бүсгүйн дур хүсэл хүчтэй нь аргагүй оволзов. Юу болоод байгааг бүсгүй ойлгохгүй байлаа. Өөртөө гараараа туслан байж хунгийн дэвэх далавчтай өөрийгөө холбож түүний дэвэлтийн хэмнэлд тааруулан гэдэснийхээ доохно талд үрж эхлэв. Хөдөлгөөн бүрийд ямар нэг хатуу зүйл, халуухан зүйл түүний бие рүү гүн орсоор. Нэг хэсэг доорх газар нь чичирч, хаашаа ч юм яваад өгчих шиг санагдав. Улмаар нүдэнд нь оч үсрэн, өөрөө хязгааргүй таашаалыг мэдэрч эхэллээ. Хунгийн цагаан далавч түүнийг тэртээ хол аваад явчих шиг.

Тэрээр ухаан ороход түүнд маш дулаахан, таатай байлаа. Энэ бүх хугацаанд хун түүнийг далавчаараа хучиж байжээ. Дараа нь хун толгойгоо өндийлгөөд хойш хоёр алхаж, далавчаараа хүчтэй дэвээд ус руу үсрэн ороход цөөрмийн ус тэр чигтээ давалгаатав.

Өглөө нь Лена дээд зэргийн сэтгэл ханамжтай сэрлээ. Гэрт нь хэн ч байсангүй. Тиймээс бүсгүй зүүдэндээ болсон зүйлийг нэхэн санаж эхлэв. Гарын алгыг нь ямар нэг зүйл гижигдэнэ. Бүсгүй доош хараад хамаг бие нь зарсхийв. Энэ зүүд биш байжээ. Гарт нь хунгийн өд байлаа. Болсон зүйлээ нэхэн санаад хамаг бие нь дур сэрэлд автав. Бүсгүй тэрхүү өдөөр хүзүүгээ гижигдэж, улмаар цээж хөх, хөхний товчиндоо хүргэв. Улмаар гэдсээрээ гулсууллаа. Еленагийн гайхамшигт бяцхан бие нь татвалзан хөдөлж улмаар дуу алдаад ухаан балартжээ.

Гадаа гарахад тун дулаахан таатай байлаа. Өдөөрөө тоглосоор тэрээр өнөө цөөрмийн зүг явав. Бараг эрэгтэй хүн болгон, өсвөр насны хөвгүүдээс өтөл насны эр болгон түүнийг гайхан харна. Цөөрмийг тойрч цэцэрлэгт хүрээлэнд очоод тэрээр сандал дээр суух нэгэн эрийг харав. Цаадах нь бүсгүйн нүд рүү ширтэж байна. Энэ бол хэзээ ч мартагдахааргүй харц байлаа. Тэрээр хажуугаар нь гарахдаа ер бусын сайхан залуугийн нүдийг булаана. Энэ харцыг нөхөрт гарахаасаа ядаж нэг сарын өмнө олж харсансан бол. Гэтэл тэр одоо нөхөртэй, бас гайхам нууц амрагтай. Одоо түүнд өөр зүйл хэрэггүй байлаа.

Гэвч өнөө хун өөрийг нь огт анзаарсан шинжгүй усандаа хөвнө. Бүсгүй халааснаасаа ууттай хоол гаргаж ирээд ус руу шидэж эхэллээ. Шувуунууд түүн рүү хошуурав. Өнөө хун түүн рүү эргэж ч гарсангүй цөөрмийн голд ганцаараа үлдэв.

"Сайхан шувуу шүү” хэмээх дуу гэнэт ард нь гарав. Тэр эргэн харлаа. Өнөө залуу байв. "Хүнийг санагдуулам. Тийм биш гэж үү?” Бүсгүй хариу хэлсэнгүй. "Харж болох уу? гээд тэр өд рүү гараа сарвайв. Улмаар өдийг авч харахад бүсгүйд яагаад ч юм ичгэвтэр санагдав.

Тэр болтол тайван хөвж явсан хун гэнэт далавчаараа хүчтэй дэвэв. Гэвч хормын дараа бүсгүйн гараас амттан идэхээр хөвж ирэв. Гэнэт бүсгүй яагаад ч юм үл таних тэр залууд болсон үйл явдал, нөхрийнхөө тухай, хунгийн тухай, бас өөрийгөө аз жаргалтай байхыг хүсдэг тухай ярьж өгөх хүсэл төрөв. Бүсгүй эргэн харсан ч хэн ч байсангүй. Тэр гэнэт гарч ирээд гэнэт алга болдог хүмүүсийн нэг бололтой.

Дараагийн шөнө гар хангалга хийгч нөхөр нь өөрийгөө хангаж улмаар хурхиран унтахыг арай ядан тэвчин хүлээв. Тэгээд нам унтсаныг нь мэдээд хөнжлөөсөө босч өнөө гайхалтай хайрт руугаа яарав. Гэвч энэ удаа түүний явахыг анзаарсан бололтой. Тэр шөнө Лена болон хун шувуу хоёрын халуун хайрыг хоёр гэрч харсан нь уур хилэнгээр дүүрсэн нөхрийнх нь хоёр нүд байв. 

Өглөө нь бүсгүй чармай нүцгэнээр усанд сэлж байна гэж зүүдлэв. Гэнэт түүнийг гурван залуу инээмсэглэн бүчин авч байна. Инээлдэцгээж тэд бүсгүйн цээж, гарыг нь барьж авч байлаа. Айсан бүсгүй зугтахын түүс болов. Гэвч байшингийн бүх барилга яаж ийгээд л түүнийг бассейн руу шахна. Эцэст нь хамгийн бүдүүн нь түүнийг барьж аван дээш харж хэвтүүлээд аймшигт том гэдсээрээ даран хэвтэв. Бүсгүй өөрийг нь хүчирхийлж байна гэж ойлгоод хашгирах гэсэн боловч өнөө эр ус болон хувирч бүсгүйн цээж, нүүрийг нөмөрч ирэв. одоо л сэрэхгүй бол болохгүй гэдгийг Лена мэдрэв. Тэрээр байдаг чадлаараа хашгирлаа. Гэнэт тэр түүнийг харав. Энэ бол хун, бас бүгдийг ойлгогч өнөө залуугийн нүд хоёр нэг биет болон хувирчээ.

Улмаар өнөө цээжин дээр дараад байсан хүнд ачаа гэнэт байхгүй болов. Зүрх нь дэлсч, бас нүдээ нээв. Байдгаараа хөлөрсөн тэрээр арайхийн сэртэл орондоо хэвтэж байв.

Нөхөр нь аль хэдийнэ ажил руугаа явжээ. Бүсгүй маш хурдан хувцаслаж цөөрмийн зүг явав.

Тэнд дөхөж очоод ер бусын дүр зураг олж харлаа. Харанхуйд ус цагаан хөвөнгөөр бүрхэгджээ.  Шувуунууд айсан маягтай үүрнийхээ тэнд бөөгнөрчээ. Тэртээ тэнд олон хүн бас бөөгнөрч. Тэгтэл нэгэн хун шувууны хүзүү, далавчийг мушгин хаяснаас өнөө хөөрхий шувуу айхтар их зовон шаналж байв. Хагас цаг орчим байдгаараа чичирч, үхэх хүртлээ нисэх гэж оролдоно.

Гайхаж хоцорсон хүмүүсийн хараан дор бүсгүй хойш зүтгэж байснаа улмаар урагш нэг харайж хар усан доогуур унаад өгөв. Түүний зүүд давтагдаж байлаа. Хүйтэн ус нүд, ам руу орно. Түүнд эсэргүүцэх ямар ч хүч байсангүй. Дараа нь тээр дээрээс "Лена, Лена” гэж өөрийг нь хэржигнэсэн хоолой дуудаж байгааг сонсов. Тэрээр нүдээ нээлээ. Түүний нэрийг хэн ч дуудаагүй ажээ. Завхай хэрээнүүд модон дээр гуаглаж байлаа. Тэгтэл хэн нэгний нойтон үс түүний нүүрэнд хүрэв. Дараа нь өөрт нь танил нүд харагдав. Тэр нүд өөр рүү нь харан инээмсэглэнэ. "Тэр яагаад намайг үнсээд байна аа” хэмээн бүсгүй бодов. Үнсэх тоолонд түүний цээж хөнгөрч, сайхан мэдрэмж төрж байлаа. "Түүний уруул ямар зөөлхөн юм бэ? Хэрэв тэр намайг бүжгэнд авч явдагсан бол ч”

"Одоо болно оо. Өөрөө амьсгалж байна” гэх дуу сонсов. Гэнэт түүний цээж нүд нүцгэн, бүгдэд нь хөхний нь товч илт харагдаж байгааг хараад бүсгүй маш их ичив. Одоо тэр аз жаргалтай байна гэдгээ мэдэрч байсан тул "Дахиад үргэлжлүүл дээ. Миний бие муу хэвээр байна” гэж тэр гуйлаа.
Орчуулсан Ц.Мөнхүүш
WWW.T1771.TK